Masterclass rosé

• Geplaatst op 17 April 2020
• Door Vincent Van Leemputten
• Geplaatst in Techniek, Wijn
• 1

Rosé is een wijn die gemaakt wordt van blauwe druiven. Eigenlijk kun je het zo stellen dat rosé een licht-rode wijn is die je best gekoeld drinkt. Er is slechts 1 appelatie ter wereld waar je rosé mag maken door het mengen van witte en rode wijn.

Rosé is een wijn die gemaakt wordt van blauwe druiven. Eigenlijk kun je het zo stellen dat rosé een licht-rode wijn is die je best gekoeld drinkt. Er is slechts 1 appelatie ter wereld waar je rosé mag maken door het mengen van witte en rode wijn, maar daar straks meer over.

Bloeden versus persen

Als je een druif samenperst, of de druif nu blauw of wit is, komt er wit sap uit. De kleur van de roséwijn bevindt zich dus in de pel van de druiven. De bedoeling is om deze te extraheren met de gewenste intensiteit. Er zijn 2 manieren om rosé te maken. De 1^ste methode heet “saigner” wat zoveel wil zeggen als bloeden en voor de 2^de methode gaat men persen (pressurage).

Rosé de saignée

Om te begrijpen waar de eerste methode uit bestaat, moet u weten dat “saigner une cuve” oftewel het “leegbloeden” van een tank simpelweg betekent dat de tank gedeeltelijk geledigt wordt. In feite worden de druivenhuiden geweekt in het sap tot wanneer ze hun pigmenten vrij laten. Deze methode leunt heel sterk op de vinificatiemethode voor rode wijn. Na het ontstelen (scheiding van de bessen, stelen en het frame van de trossen) en persen van de druiven, laat men de druivenschillen enkele uren weken in het sap. Dit is de maceratie. De vaste materialen van de druif (schillen en zaden) geven kleur aan de wijn, hoe langer de maceratie, hoe meer de wijn zal kleuren. Aan het einde van deze maceratietijd laat men het sap wegstromen via de onderkant van de tank. Vanaf hier gaat men over tot de alcoholische fermentatie. De “Saigner”-methode geeft de roséwijn een meer duurzame kleur en ook meer structuur en kracht.

Rosé de pressurage

Deze methode voor het maken van rosés is vergelijkbaar met het maken van witte wijn. De oogsttijd tussen september en oktober is vrij. De eerste oogstdatum en een lichte onderrijping hebben vaak de voorkeur. Maar een latere oogst kan ook interessantere wijn opleveren. Na het ontstelen en een lichte vermaling (het barsten van de druivenbessen om de most te extraheren zonder de zaden te verpletteren), worden de druiven geperst om een zwakke extractie van de kleur te verkrijgen. Vervolgens fermenteren we dit lichtgekleurde sap. Het sap wordt in tanks geplaatst waar het 10 tot 14 dagen blijft, de tijd om te alcoholiseren. Deze methode levert wijnen met een bleke kleur, met veel frisheid en fruitige aroma's.

Witte en rode wijn blenden

In 2009 heeft de Europese Commissie besloten het mengen van rode en witte wijn bij het maken van "rosé" -wijnen in Europa te verbieden. Er is echter een uitzondering in Champagne waar deze methode is toegestaan voor de productie van rosé champagnes. Dit proces echter is nog steeds gebruikelijk in Australië en Zuid-Afrika.

Vaak beschouwd als secundaire, low-end wijnen, zijn rosé wijnen nu essentieel op de wijnmarkt. Afkomstig van zwarte druivensoorten, worden de technieken en knowhow van de wijnmaker die nodig is voor hun productie verfijnd en de zoektocht naar steeds complexere smaken maakt ze nu net zo interessant als rode wijnen en witte wijnen, met hun eigen karakter.

De Fransen zijn nog steeds heer en meester in het maken van rosé. Frankrijk is de grootste producent, consument en importeur van roséwijnen. In bijna elke regio wordt er wel rosé geproduceerd. De meest populaire rozés komen zelfs uit de Provence en de Sud-Ouest (Gascogne, Pyrénées-Orientales, Hérault,…).

>> Ontdek al onze roséwijnen